Sołtys:
Małgorzata Woźniak

Rada Sołecka:
Józef Deszcz, Józef Kamiński, Mariola Fetela, Łukasz Włoch, Rafał Nowak.

Radny:
Andrzej Orkisz.

Sport i kultura:
- Stowarzyszenie Mieszkańców Nieprowic "Nieprowice Razem", Koło Gospodyń Wiejskich.

- Życie sportowe wsi skupia się w świetlicy budynku OSP. Do dyspozycji mieszkańców jest także boisko sportowe.

- Dzięki funduszom unijnym pozyskanym przez Gminę Złota powstał plac zabaw przy remizie OSP.

HISTORIA SOŁECTWA

Nazwa pochodzi od staropolskiego imienia Nieprowic.

Wieś została wspomniana   w 1437 roku w kodeksie dyplomatycznym Polski, gdy w sprawie sądowej występuje pod tą datą świadek Janussius de Neprowycze.

W połowie XV wieku wg Długosza właścicielami wsi byli: Jan Nieprowski, Stanisław Nieprowski, Jan Czarnocki, i Przecław Czarnocki. Żyło we wsi 4 kmieci i 7 zagrodników.

W 1579 roku wieś należy do pani Jasińskiej, która posiadała ośmiu kmieci na dwóch łanach ziemi, dwóch zagrodników, pięciu chałupników oraz jednego rzemieślnika  i jednego rybaka.

Wieś ucierpiała podczas odwrotu  wojsk rosyjskich z Krakowa w III 1794 roku. Zapisano  w pewnym pamiętniku z tamtych czasów  „W Nieprowicach mordowano kto się nawinął”.

W 1827 roku wieś liczyła 51 domów i 345 mieszkańców, natomiast w 1888 roku wieś ma 70 gospodarzy na 428 morgach ziemi.

 Od 1864 roku istniał we wsi też folwark szlachecki.  Folwark gruntów ornych posiadał 340 mórg. Miał też  pięć budynków murowanych   i osiem drewnianych..

W końcu XIX wieku wieś należy do gminy Złota, parafia Chroberz

Podczas II wojny światowej był to obszar Republiki Pińczowskiej. W dniu 9 VIII 1944 1 Brygada AL. rozbiła we wsi oddział armii niemieckiej.