Zarządzanie kryzysowe – to działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej.
Sytuacja kryzysowa – to stan wpływający negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołujący znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków.
Reagowanie kryzysowe – to bieżące działania służb ratowniczych na wszelkie zdarzenia – zagrażające zdrowiu i życiu obywateli lub środowisku – zmierzające do ograniczenia lub zlikwidowania ich skutków oraz niesienia pomocy poszkodowanym (jest jedną z faz zarządzania kryzysowego).
Infrastruktura krytyczna – systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty, w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Infrastruktura krytyczna obejmuje systemy:
- zaopatrzenia w energię i paliwa,
- łączności i sieci teleinformatycznych,
- finansowe,
- zaopatrzenia w żywność i wodę,
- ochrony zdrowia,
- transportowe i komunikacyjne,
- ratownicze,
- zapewniające ciągłość działania administracji publicznej,
- produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych.
Numer alarmowy 112
112 to numer alarmowy, bezpłatny i dostępny na terenie całej Unii Europejskiej zarówno dla telefonów stacjonarnych, jak i komórkowych. Numer alarmowy 112 można wybrać w telefonie nieposiadającym karty SIM.
Numer alarmowy 112 odbierany jest w Centrach Powiadamiania Ratunkowego przez operatorów numerów alarmowych.
Numer alarmowy 112 został wprowadzony uchwałą Rady Europy z dnia 29 lipca 1991 roku i usankcjonowany Dyrektywą 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej). W wielu krajach, także w Polsce 112 nie zastępuje dotychczasowych krajowych numerów alarmowych, ale działa obok nich. Jedynie Dania, Finlandia, Holandia, Portugalia, Szwecja, Malta i Rumunia wybrały 112 jako główny krajowy numer alarmowy. 112 stosuje się również w niektórych krajach spoza UE, takich jak Szwajcaria, Kuwejt, Zimbabwe i RPA.
Wszystkie telefony komórkowe na całym świecie po wybraniu 112 rozpoczną połączenie z numerem alarmowym obowiązującym w danym kraju. W Polsce po wybraniu numeru alarmowego 911 (stosowanego np. w USA, Kanadzie, Ekwadorze, Urugwaju, Wenezueli) połączenie skierowane zostanie do najbliższego Centrum Powiadamiania Ratunkowego.